DE ONTDEKKING VAN… “WELKOM HIER!”

Seizoen 2, overweging Nr 01, Delft 9 september 2016

Filosofen, over het algemeen, wandelen graag. Het is mooi om in beweging te zijn. Een rustige beweging die ruimte schept voor contemplatie. Na de eerste opzet van vanmorgen, besloot ik de column af te schrijven op een bankje in de stad. Midden in het hart van Delft, waarin ik sinds 2 jaar als stadsfilosoof fungeer. Het is fijn om te merken dat deze stad de filosofie een warm welkom heeft geboden. Bij thuiskomst na een 5 weken durende expeditie naar India, wachtte een lange reeks e-mails op beantwoording; evenzovele uitnodigingen om iets voor Delft te betekenen.

WELKOM IN DELFT, WELKOM HIER!

Een van deze uitnodigingen betreft de middag die zaterdag 17 september in de Veste georganiseerd wordt om vluchtelingen die na een lange, gevaarlijke en onzekere reis in Delft zijn aangekomen te helpen een nieuw bestaan op te bouwen. Welkom in Delft. Welkom Hier! Aan mij de taak om aan het begin van de middag de aanwezigen te inspireren en als afsluiting een OmDenkOefening met de aanwezige gasten te gaan uitproberen.

EEN NIEUW HOOFDSTUK SCHRIJVEN

Ik ben daar blij mee, met die uitnodiging. Om verschillende redenen, maar ook omdat mijn voorouders kolonisten zijn geweest. Omdat de rijkdom van mijn familie en de materiële welvaart in Nederland voor een groot deel te danken zijn aan wat wij anderen hebben ontnomen. Ook mijn lieve familie heeft bijgedragen aan het lijden in de wereld. En daarvoor neem ik onder meer de volgende week zaterdag een stukje verantwoordelijk. Blij dat ik de kans krijg om de geschiedenis van mijn familie te herschrijven of liever nog; er een ander hoofdstuk aan toe te voegen. Een hoofdstuk waarin van nemen naar geven wordt gegaan en van verrijking naar rijker maken. Van ‘ik’ naar ‘ons’ en van ‘zij’ naar ‘wij’.

IN VERBINDING TREDEN

Onderweg naar deze uitzending bleef het ‘Welkom Hier!’ Door mijn hoofd spelen. Het maakt zoveel uit hoe je iets zegt, wilt of doet. Wat doen wij eigenlijk wanneer we beweren: Welkom Hier? Hoe diep gaat dat? Regelen we alleen middelen van bestaan? Zeggen wel welkom, maar laten we vervolgens onze gasten in de gang wachten om ze vervolgens te vergeten? Of maken we contact, verbinding, leven we mee met elkaar? Het schoot me zo te binnen: Welkom hier is een voornemen, een oogmerk, een ideaal waaraan we beloven te gaan werken. Ook een uitnodiging dus want gastvrijheid vraagt om inspanning van zowel gastheer als gast. De gastheer maakt dat zijn gasten zich thuis kunnen voelen. De gasten zorgen er voor dat de gastheer hierin slaagt.

DE NOBELE GASTVRIJHEID

De schoonheid van Welkom Hier, zit hem in het begrip ‘wel’, een mooi woord. We gebruiken het om iets te be-amen. Het woord amen zegt het al: het zij zo. Er zit aanvaarding in dat woord en bekrachtiging. Wie amen zegt die zegt die zegt dat het goed is zoals het is. Wel-zijn, wel-varen, wel-doen, wel-kom.

Welkom Hier, is een begin. Het is een avontuur waaraan we samen beginnen en waarvan het resultaat afhangt van de nobele regels der gastvrijheid. – HB