Stadsfilosoof bij Delft Centraal: vrijdag 04 september 2015

OVERWEGING NR 01 – WIE IS GEEN VREEMDELING? – 04-09-2015

De zomervakantie is nog maar net voorbij en velen bevinden zich weer in het vertrouwde ritme van hun leven. Ja, we zijn gewoontedieren en het bekende geeft een soort rust; je weet waar je aan toe bent, maar is dat wel zo? Ik hoor ook verhalen over het wennen na de vakantie. Aan het ritme van werk, school en gezin. Het is weer acclimatiseren. Hoe vertrouwd is het vertrouwde eigenlijk? En hoe wonderlijk dat wij van de ene kant graag vol goede moed het terra incognita verkennen en van de andere kant het onbekende juist liever schuwen? Wat is daar aan de hand?

Het vreemde treedt op bij de ervaring van verschillen. Denk aan andere manieren van leven en omgaan met elkaar. Anderen leven in andere omstandigheden en hebben andere herinneringen, visies en voorkeuren. Wat je daarvan niet kunt herkennen, is soms moeilijk te begrijpen.

Hoe verschillend anderen soms ook mogen zijn, iedereen is uniek en juist daarin lijken wij verbonden. Als een ander anders kan geloven, kan ervaren en kan kijken naar wat gelukkig maakt, dan geldt dat voor mij ook. We denken: die ander is anders en dus vreemd, maar zo ben ik ook voor die ander anders-en-dus-vreemd. Voor een vreemdeling ben ik een vreemdeling en het helpt soms om je dat te realiseren! Juist in het niet anders kunnen dan voor elkaar anders zijn, lijken we op elkaar en delen wij het zelfde menselijke lot. Wie nabij is kan vreemd zijn en wie vreemd is nabij. Dat werp een ander licht op het vreemdelingen beleid nietwaar…

Wat ik interessant vindt, is de kwestie klein en hanteerbaar maken.

Neem nu jezelf, daarin vinden thuis zijn en vervreemding al plaats! De mens is een raadselachtig wezen en hoezeer hij al denkt de wereld te kennen, voor zichzelf blijft de mens een mysterie. Hoezeer ben ik thuis in mijn eigen leven en hoe vreemd ervaar ik soms mijzelf? Wanneer ik daar naar kijk dan vraag ik mij wel eens af: waarom wil ik eigenlijk wat ik wil, denk ik wat ik denk, doe ik wat ik doe en voel ik wat ik voel? En dan gaat het me duizelen… Want hoe zorgvuldiger ik daar naar kijk, hoe mysterieuzer dat het wordt…

Voor een vertrouwde wereld, begin bij jezelf. Maak kennis met elkaar: deel in elkaars ervaringen, droom en visualiseer. Hoe zie je graag ziet dat er in jouw omgeving met elkaar wordt omgegaan? Kijk hoe je daaraan zelf kunt bijdragen…

—